Bogatym jest nie ten kto posiada,
lecz ten, kto daje
Jan Paweł II
Pamiętam ten dzień jakby to było wczoraj. W kuchni była babcia, mama i ja. Grało cicho radio ustawione na górnej półce. Zaczęły się już wiadomości, kiedy usłyszałyśmy jedno lakonicznie: W Rzymie Karol Wojtyła został papieżem... Pamiętam tę konsternację. Każda z nas patrzyła jakby pytając czy słyszałyśmy to samo.
- Mamo słyszałaś? - zapytałam- Idź, dziecko włącz telewizor, to jest niemożliwe...
To było 16 października 1978 roku. Władza nie wiedziała co ma z tym, zrobić. Najpierw lakoniczna informacja w pierwszych wiadomościach radiowych, w dzienniku było już trochę więcej...
Żyliśmy w tak podłych czasach, że kiedy była pierwsza pielgrzymka Naszego Papieża do Ojczyzny, to w moim liceum powiedziano: kto pójdzie na pielgrzymkę nie zostanie dopuszczony do matury... Takie to były czasy.
Jednak powoli Polska zaczęła się zmieniać, Świat również zaczął się zmieniać...
Dla mnie dzisiejszy dzień jest szczególny. Nie obchodzi mnie cały ten jarmark, który zrobili ludzie i ten obrzydliwy jad, który sączy się z niektórych stron internetowych. Już dzisiaj mogę powiedzieć, że przyszło mi żyć w niezwykle ciekawych czasach. Kiedy pomyślę ile się wydarzyło niezwykłych, prawie niemożliwych, zdarzeń...dzięki Naszemu Papieżowi. To był, to jest Wielki Człowiek. Myślę, że jeszcze niejednego się nauczymy od niego i niejedno wyprosimy dzięki niemu. Mogę powiedzieć, że szłam z nim przez życie, wiele Mu zawdzięczam i był/jest dla mnie kimś wyjątkowym. Dzisiaj mogę powiedzieć: Dziękuję.
Kilka zdjęć z wystawy w mojej pracy
Dla mnie pozostanie zawsze człowiekiem, świętym, ale człowiekiem
Przyznam że dla mnie był wyjątkowym człowiekiem, papieżem, ojcem wszystkich ludzi. Cieszę się że został Świętym. Pamiętam też te czasy i nasze reakcje, miałam wtedy 17 lat. Cieszę się, że mimo że nie miałam okazji być na pielgrzymce, to przeżyłam z nim całe młode lata. :)
OdpowiedzUsuńJak milo ogladac takie zdjecia.. dziekuje. Karol Wojtyla przeszedl do Historii i nigdy o nim nie zapomnimy. Cudowny czlowiek!
OdpowiedzUsuńMialam nie cale dwa latka:),gdy zostal wybrany jednak, pamietam jak dzis gdy czekalismy z rodzicami na przyjazd Jana Pawla II do Bydgoszczy w 1999r,nie zapomnie do konca zycia spotkania na placu,byl tak blisko nas,spojrzenia tak osobiste,tego nie da sie opisac:)Swiety czlowiek bez niego nie bylo by solidarniosci i wolnej Polski,jestem dumna ze dorastalam w latach jego Pontyfikatu i ze jestem pokoleniem JPII.
OdpowiedzUsuńJa mialam kilkanascie , dokladnie 17 lat i musze sie przyznac, ze to gdy zostal Papiezem, byle niezwykle, lzy lecialy, gdy pojawil sie w oknie w Rzymie, i wiedzielismy, ze mamy Papieza Polaka, nieprzecietny czlowiek, ktory pokazal jak w takich czasach mozna byc SWIETYM,pa, ania
OdpowiedzUsuńMasz racje był wielkim człowiekiem , choć z wieloma jego poglądami sie nie Zgadzałam. Miał dar łaczenia , a to w dzisiejszym świecie bezcenne.
OdpowiedzUsuńDziękuję za ten post. Takich przypomnień z Takiej Historii o Takim Wielkim Człowieku nigdy dość :)
OdpowiedzUsuńŚw. Jan Paweł II był wspaniałym Człowiekiem i wielkim autorytetem :-)
OdpowiedzUsuńdzięki za ten post :)
pozdrawiam
Święty człowiek, warto wsłuchać się w jego słowa, bo tyle w nich miłości...pozdrawiam...
OdpowiedzUsuńNie lubię czytać artykułów w gazetach, bo są po prostu... nastawione na szok.
OdpowiedzUsuńA przyjemnie jest powspominać bez żadnych rewelacji, po prostu, żeby uczcić pamięć. Ja akurat z Wadowic ;)
Dziękujemy:*
Obaj papieże byli wielkimi osobowościami. Niezależnie od tego czy ktoś wierzy czy nie powinien docenić to co zrobili dla całego świata. Jan Paweł II jest nam bliższy bo to " Nasz " papież :-) Naprawdę dzisiaj dopiero człowiek uświadamia sobie w jakim ważnym okresie dane nam jest żyć.
OdpowiedzUsuńDla mnie zawsze Nasz papież,równa się łza w oku.I dla mnie był i jest Święty:))
OdpowiedzUsuńdla mnie od dawna od dawna jest świętym :)
OdpowiedzUsuńMiło było obejrzeć te zdjęcia:)
OdpowiedzUsuńTak, to Wielki Człowiek. Piękna wystawa i piękny cytat wybrałaś. Pozdrawiam :)
OdpowiedzUsuńcudowna wystawa! :) tylko pozazdrościć takiego "dzieła"
OdpowiedzUsuńNIESAMOWITY I WIELKI człowiek.... Piękny post kochana.
OdpowiedzUsuńBuziaczki śle
Straszne to co usłyszeliście w szkole! Mniej więcej wiem, co się działo w tych czasach, ale aż tak? Masakra wg mnie!
OdpowiedzUsuńWystawa piękna, gratuluję :)
Papież był cudownym człowiekiem, ja przeżyłam wczorajszy dzień, dla mnie był bardzo wzruszający :)
Masz rację, on był przede wszystkim człowiekiem, zresztą nastawionym na dawanie jak najwięcej innym ludziom. Obecny papież też mi się podoba pod tym samym względem :)
OdpowiedzUsuńDziękuję za piękne komentarze, są dla mnie bardzo ważne.
OdpowiedzUsuńAvo, ja też pamiętam, kiedy Jan Paweł II został papieżem. Razem z babcią płakałyśmy ze szczęścia. Teraz było mi dane być w Rzymie na Jego kanonizacji. Jestem niezmiernie szczęśliwa, że mogłam to przeżyć.
OdpowiedzUsuńNie pamiętam jak nim został urodziłam się w '80 ale pamiętam Jego pontyfikat. Cudowny, wielki człowiek. Święty namacalny, dlatego że każdy z nas może nim być. Moja mama jest dla mnie świętą: nie dała mi wiele bo sama nie miała ale nauczyła mnie kochać, nauczyła mnie żyć, nauczyła mnie dawać miłość i tego Wam wszystkim życzę! Umiejcie dawać miłość!
OdpowiedzUsuń