Majowe Pławniowice

Zawsze czekam na maj.  Jest ukwiecony, rozbielony i  niebieskością nieba anielski. Daje nowe spojrzenie na jutro i zamiata wszystkie niedostatki zimy. Majowa zieleń jest inna. Ma tysiące odcieni szmaragdu, w którym przegląda się bezkresny lazur.

Zakochać się można na zabój w maju i w maju.

Na Śląsku jest tyle perełek związanych z historią. Wiele nieodkrytych, a niektóre mało znane. Byliście kiedyś w Pławniowicach?

Pławniowice to maleńka miejscowość nieopodal Gliwic. Zamieszkuje ją kilkuset mieszkańców. W Pławniowicach jest miejsce na rekreację – jest tam ładny zalew, można np. powędkować. Największą atrakcją jest jednak pałac i okalający go park. 

Pałac  został wybudowany przez właściciela Pławniowic Franciszka II Ballestrema 1882 – 1885, który wybrał  Pławniowice na siedzibę rodu. 

Ród Balestremów wywodził się z Piemontu we Włoszech. Protoplasta tego rodu był oficerem wojska pruskiego, który ożenił się z córką właściciela, pierwszego pałacu wybudowanego w 1737, którym był starosta gliwicko-toszecki Franciszek Wolfgang von Stechow.

Ród Balestremów był jednym z najzamożniejszych na Górnym Śląsku i w znacznym stopniu przyczynił się do jego rozwoju. Jednak w wyniku II wojny światowej utracił swoje dobra i musiał opuścić Śląsk. Po II wojnie światowej pałac w Pławniowicach popadał w ruinę. W 1978 r. pałac przeszedł w zarządzanie do diecezji opolskiej. 

Historia tego miejsca jest niezwykle ciekawa. To nie tylko doza historii ale także radość dla oczu i duszy.

Ja też się rozbieliłam na majowo. Dookoła wszyscy prezentują spodnie dzwony - mam i ja. Długa, biała kamizelka pasuje do wielu rzeczy z mojej szafy, więc wykorzystam ją na maksa w tym sezonie. Ze względu na zwiedzanie szpilki zostały zastąpione wygodnymi sneakersami. Sprawdzają się znakomicie na kostce brukowej i przy długich spacerach.

W zasadzie to cała jestem w Zarze, tylko torba i buty są innej marki.

Jeśli będziecie w Pławniowicach warto zakosztować "swojskich smaków", które odnajdziecie w  restauracji Ślonsko Sztuba. Przyjazne, trochę eklektyczne wnętrze. Kreatywne Menu, które może w nazwach rozbawić. Dania dobrze doprawione bez śladu wegety. Dla oczekujących - pyszny starter w postaci swojskiego smalcu i pysznej, domowej wędliny.

 Dawno nie jadłam tak dobrego rosołu, w którym marchewka miała właściwą konsystencję a pietruszka była dodana tuż przed podaniem. 

Jak dla mnie porcje za duże, jednak nie zawiodą się ci wszyscy, którzy lubią dobrze i dużo zjeść.

Zawsze boleję nad tym, że u nas kelnerzy to w większości sztywniacy, a tu miłe zaskoczenie. Młoda, bardzo uprzejma i uśmiechnięta dziewczyna, która potrafiła porozmawiać i zaprosić do odwiedzenia restauracji. 

Jak na tego typu restaurację - 

Moja ocena:5/5

Mój mąż tradycyjnie testował roladę i kluski

Lubicie takie wypady w bliskie, swojskie miejsca?